Υπηρεσίες

Θερμοπρόσοψη  

Μόνωση ονομάζεται η απομόνωση ενός χώρου από υγρά, θερμότητα ή ψύχος, από τον ήχο και, σε ειδικές περιπτώσεις, από ραδιενέργεια ή η απομόνωση ενός αγωγού από τον οποίο διέρχεται ηλεκτρικό ρεύμα ή ηλεκτρικά σήματα με σκοπό τη μη διαφυγή ηλεκτρισμού προς τη γη ή την αποτροπή βραχυκυκλώματος, τον περιορισμό της απώλειας σήματος. Για να επιτευχθεί μόνωση χρησιμοποιούμε εξειδικευμένα, κατάλληλα υλικά με θερμομονωτικές ηχομονωτικές ή στεγανοποιητικές ιδιότητες (για παράδειγμα ορυκτοβάμβακες, ξυλόμαλλο για θερμομονωτικές και ηχομονωτικές ιδιότητες, διογκωμένη και εξηλασμένη πολυστερίνη για θερμομονωτικές ιδιότητες

Κτιριακή μόνωση

Ο όρος κτιριακή μόνωση αναφέρεται ευρέως σε κάθε αντικείμενο και υλικό το οποίο χρησιμοποιείται μέσα στο κτίριο και εξυπηρετεί σκοπούς μόνωσης. Χρήσης τέτοιων υλικών αποσκοπεί κυρίως σε θερμομόνωση τμημάτων του κτιρίου, αλλά ο όρος δεν παύει να αναφέρεται και σε ηχομόνωση, πυροπροστασία, κρουστική μόνωση (εφαρμογές βιομηχανίας). Πολλές φορές τα μονωτικά υλικά επιλέγονται με τέτοιο τρόπο ώστε να πραγματοποιούν παράλληλα πολλές από τις προαναφερθείσες λειτουργίες.

Τύποι κτιριακής μόνωσης

Η μόνωση στα κτίρια διακρίνεται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες. Τη θερμομόνωση, τη στεγανοποίηση ή υγρομόνωση και την ηχομόνωση.

Θερμομόνωση

Η Θερμομόνωση ορίζεται ως η μείωση των αποτελεσμάτων ποικίλων διαδικασιών μεταφοράς θερμότητας μεταξύ αντικειμένων, τα οποία βρίσκονται σε θερμική επαφή ή σε απόσταση ικανή για επίδραση από ακτινοβολία.

Θερμότητα είναι μια ενέργεια που μεταφέρεται εξαιτίας της διαφοράς θερμoκρασίας. Η θερμότητα μεταφέρεται από σώμα υψηλότερης θερμοκρασίας προς σώμα χαμηλότερης θερμοκρασίας. Η μεταφορά θερμότητας σταματά όταν εξισώνονται οι θερμοκρασίες των σωμάτων. Αυτό ονομάζεται θερμική ισορροπία. Η θερμότητα που μεταφέρεται σ' ένα σώμα εξαρτάται από τη μάζα του, το είδος του υλικού ή και από τη μεταβολή της θερμοκρασίας του!

Στόχος των θερμομονωτικών υλικών σε ένα κτίριο είναι να μειώσουν : • τη θερμική ροή μεταξύ σωμάτων ή • χώρων που βρίσκονται σε διαφορετική θερμοκρασία. Η θερμομόνωση μειώνει τη μεταφορά θερμότητας από αγωγή ή ακτινοβολία, εμποδίζοντας ή αντανακλώντας και όχι απορροφώντας την ενέργεια.

Στις κτιριακές κατασκευές τα θερμομονωτικά υλικά χαρακτηρίζονται από την τιμή του U-value (θερμοπερατότητα). Πρόκειται για την τιμή που χρησιμοποιείται για να δώσει την αποτελεσματικότητα διαφόρων μονωτικών υλικών με διάφορα πάχη. Είναι η θερμική αντίσταση ενός m2 υλικού συγκεκριμένου πάχους εκφράζει τη ροή θερμότητας που προκαλείται από τη διαφορά θερμοκρασίας.

Σημαντικός και αποτελεσματική κατασκευαστική λύση είναι και η εξωτερική θερμομόνωση.

Εξωτερική θερμομόνωση

Ως εξωτερική θερμομόνωση ορίζεται ένα σύστημα στο οποίο η μόνωση δεν διακόπτεται στα σημεία ένωσης των διαφορετικών δομικών στοιχείων. Η θερµοπρόσοψη εφαρµόζεται από τη δεκαετία του 1960 στη Δυτική και Κεντρική Ευρώπη, προσφέροντας ιδιαίτερη ευελιξία στην κατασκευή καθώς το θερμομονωτικό υλικό τοποθετείται στην εξωτερική επιφάνεια του κτιρίου, μετά την αποπεράτωση των εργασιών κατασκευής της τοιχοποιίας και αποτελώντας την πλέον αποτελεσµατική λύση για την αναδροµική θερμομόνωση υφιστάμενων κτιρίων.

Στην εφαρμογή της θερµοπρόσοψης µπορούν να χρησιµοποιηθούν η διογκωμένη πολυστερίνη, η εξηλασµένη πολυστερίνη και ο πετροβάµβακας.

Πλακάκια πεζοδρομίου

Σε αρκετές πόλεις του κόσμου, το πεζοδρόμιο είναι υπερυψωμένο, ενώ σε κάποιες περιοχές απλώς οριοθετείται με διαγράμμιση. Στο πεζοδρόμιο μπορεί να βρίσκονται φυτεμένα δένδρα ή άλλα φυτά. Πάνω στα πεζοδρόμια βρίσκονται επίσης οι σημάνσεις για τα αυτοκίνητα.

Επειδή το πεζοδρόμιο είναι συνήθως υπερυψωμένο, δημιουργεί προβλήματα σε ανθρώπους με προβλήματα κινητικότητας που μεταχειρίζονται αναπηρικό καροτσάκι, αλλά και σε γονείς με καρότσι για τη μεταφορά του μωρού τους. Για το λόγο αυτό, στις γωνίες του δρόμου συνήθως δημιουργείται κατά την κατασκευή του πεζοδρομίου μια κλίση, ώστε να μην υπάρχει σκαλοπάτι, αλλά μια ομαλή μετάβαση από το δρόμο στο πεζοδρόμιο.

Διεθνείς οργανισμοί ορίζουν το ελεύθερο πλάτος διέλευσης πεζοδρομίου τουλάχιστον στα 1,80 ως 2,00 m στους μη εμπορικούς δρόμους και στα 3,00 ως 3,50 m στους εμπορικούς και στα σημεία συγκέντρωσης του κοινού (π.χ. στάσεις λεωφορείων). Το αντίστοιχο όριο της ελληνικής νομοθεσίας προβλέπει όριο τα 1,50 μέτρα, που αντιστοιχεί σε συνολικό πλάτος πεζοδρομίου τα 2 μέτρα. Σε περίπτωση επαρκούς πλάτους, μπορεί να συνδυαστεί & να συνυπάρξει με ποδηλατόδρομο.

Στις περισσότερες δυτικές χώρες τα αυτοκίνητα απαγορεύεται κατά τη στάθμευσή τους να δεσμεύουν χώρο από το πεζοδρόμιο και αυτή η ενέργεια τιμωρείται με χρηματική ποινή (κλήση). Στις περισσότερες χώρες του πλανήτη ωστόσο, συμπεριλαμβανόμενης και της Ελλάδας οι περισσότεροι δρόμοι και πόλεις έχουν κατασκευαστεί χωρίς οργανωμένο πολεοδομικό σχεδιασμό με αποτέλεσμα οι οδηγοί να αναγκάζονται να δεσμεύουν χώρο του πεζοδρομίου κατά τη στάθμευση προκειμένου να μην παρεμποδίζουν τη κυκλοφορία άλλων οχημάτων. Έτσι, στα περισσότερα αστικά κέντρα και της χώρας μας τα πεζοδρόμια έχουν καταληφτεί εξ' ολοκλήρου από σταθμευμένα οχήματα.

Χτίσιμο Πέτρας

Οι τεχνητές πέτρες παράγονται με ελαφροβαρή αδρανή έτσι ώστε να έχουν μικρό βάρος σε σχέση με τις φυσικές πέτρες. Το χαμηλότερο βάρος, το μικρότερο κόστος και η ποικιλία προϊόντων είναι σημαντικά πλεονεκτήματα που έχουν κάνει δημοφιλή τη χρήση των υλικών αυτών.

Παραγωγή
 Για την παραγωγή των τεχνητών πετρών χρησιμοποιούνται πλαστικά καλούπια[1]. Στα καλούπια αυτά χύνεται μείγμα τσιμέντου και αδρανών υλικών για το σχηματισμό των πετρών. Το διαφορετικό σχήμα των καλουπιών επιτρέπει την κατασκευή πολλών παρόμοιων πετρών ώστε το τελικό αποτέλεσμα να πλησιάζει την εικόνα των φυσικών πετρών και να μην είναι αναπαραγωγή ενός μόνο σχήματος. Μετά το πήξιμο του τσιμέντου, οι τεχνητές πέτρες αφαιρούνται από τα καλούπια.

Προϊόντα

Οι τεχνητές πέτρες έχουν πάχος 2-4 cm περίπου και κάθε κατασκευαστής προσφέρει ποικιλία σχεδίων. Τα γενικά χαρακτηριστικά τους είναι συνήθως αντιγραμμένα από τη φύση και τις παραγόμενες φυσικές πέτρες. Τα σχέδια μπορεί να είναι τετραγωνισμένες πέτρες ή ανώμαλου σχήματος ή στρογγυλεμένες, ακόμη και απομίμηση τούβλων. Κάθε σχέδιο μπορεί να παράγεται σε ένα ή περισσότερους χρωματισμούς. Οι κατασκευαστές φροντίζουν ώστε η πίσω πλευρά των πετρών να είναι ιδιαίτερα ανώμαλη για να γίνεται καλύτερη η πρόσφυση τους με τις κόλλες.

Εφαρμογή
 Οι τεχνητές πέτρες τοποθετούνται σε κάθετες επιφάνειες (τοίχους) με τη βοήθεια ειδικών κολλών (κόλλες πλακιδίων). Οι τεχνητές πέτρες έχουν μικρό βάρος που οφείλεται στο γεγονός ότι είναι φτιαγμένες από ελαφροβαρή υλικά και στο ότι έχουν μικρό πάχος. Λόγω λοιπόν του μικρού βάρους τους και της χρήσης ισχυρών κολλών πλακιδίων, επιτυγχάνεται πολύ καλή πρόσφυσή τους στους τοίχους

Υγρομόνωση 

Στεγανοποίηση

Στεγανοποίηση ή υγρομόνωση ορίζεται ως η διαδικασία κατά την οποία ένα σώμα γίνεται αδιαπέρατο από το νερό με την εφαρμογή σε αυτό συγκεκριμένων αδιαβροχοποιητικών υλικών. Τα υλικά αυτά έχουν την ιδιότητα να είναι αδιαπέρατα από το νερό και να μην επηρεάζονται από αυτό, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες. Τέτοιου είδους υλικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε υγρό περιβάλλον, ακόμα και κάτω από το νερό για συγκεκριμένα βάθη.

Στην οικοδομή ο όρος στεγανοποίηση συναντάται κυρίως σε χώρους υπογείων, δωμάτων, ταρατσών, πισίνας, ζαρντινιερών κ.α

Πλακάκια 

Σήμερα χρησιμοποιούνται ευρέως εξαιτίας της εύκολης τοποθέτησης τους σε σχέση με το μάρμαρο και για λόγους οικονομίας αφού η τιμή πώλησης τους είναι πολύ χαμηλή από αυτή του μαρμάρου. Κατασκευάζονται σε πολλές διαστάσεις και χρώματα. Είναι ανθεκτικά σε όλες τις καιρικές συνθήκες και χρησιμοποιούνται στην πλακόστρωση δαπέδων εσωτερικών χώρων, στη πλακόστρωση πεζοδρομίων, επένδυση μπάνιων, κουζινών αλλά και τοίχων σαν διακοσμητικά.

Τα κεραμικά πλακάκια χωρίζονται σε αυτά που είναι επικαλυμμένα με πορσελάνη και είναι πιο γυαλιστερά. Σε αυτά που δεν έχουν επικάλυψη πορσελάνης, τα ματ όπως λέγονται, και σε πλακάκια εξωτερικών χώρων με ανάγλυφη όψη για να μην γλιστράει. Ανάλογα με την χρήση που προορίζονται έχουν διαφορετικό πάχος και αντοχή.

Η πρώτη ύλη σήμερα είναι ο πηλός που ψήνεται σε υψηλές θερμοκρασίες και υγρή άργιλος, ο χρωματισμός του και όλη η κατασκευή τους γίνεται με μηχανικό τρόπο. Η κατασκευή τους σήμερα γίνεται με τον εξής τρόπο: αρχικά χύνονται τα υλικά σε υγρή μορφή σε καλούπια και αποξηραίνονται, μετά γίνεται η επικάλυψη τους και μπαίνουν σε κλιβάνους όπου ψήνονται σε θερμοκρασίες 2.000 βαθμών και πάνω.

Ελαιοχρωματισμοί